Омаира Сначез е 13 годишното девојче кое што загина во Армеро во Колумбија, од ерупцијата која се случи во 1985 година на вулканот Невадо дел Руиз. Вулканските остатоци кои беа мешавина од мраз, убија повеќе од 25,000 луѓе и целосно го уништија Армеро и уште 13 други села.
Откако нејзиниот дом беше срушен, таа се најде под урнатините на нејзината куќа и беше заглавена во вода повеќе од три дена.
Нејзината мака беше документирана, а храброста и достоинството ги допре новинарите и хуманитарните работници низ целиот.
По 60 часа борба, таа починала, а нејзината смрт најверојатно се должи на неуспехот на властите да одговорат на заканите од ерупцијата на вулканот и навремено реагирање на волонтерските спасувачи и навремено да стигнат и да им помогнат на заробените жртви покрај недостатокот на материјали и опрема. Кога спасувачките тимови конечно стигнаа до неа, забележаа дека таа била заробена со целото нејзино тело до вратот под кровот.
Таа беше имобилизирана од половината па надолу, но нејзиниот горен дел од телото беше целиот прекриен со бетон и кал. Спасувачите увиделе дека речиси било невозможно да ја ослободат без притоа да и бидат скршени нозете во процесот.
Секој пат кога ќе ја повлекле, нивото на водата се зголемувало, па така се чинело дека со самото пуштање, таа можела да се удави. Морале да постават гума околу нејзиното тело за да ја задржат во живот.
Нејзините нозе биле заглавени под вратата направена од тули, додека телото на нејзината тетка лежело под нејзе. Сепак и покрај целата страшна ситуација, таа останала позитивна и дури на моменти почнала да им потпевнува на еден германски волонтер и новинар.
Побарала сок и храна и дозволила да биде интервјуирана. Третата вечер дури почнала да халуцинира и соопштила дека не сака да задоцни за на училиште, а спомнала и дека има испит по математика. Во еден момент побарала да ја остават малку да одмори. Од водата и повредите отекла, а очите и поцрнеле. Спасувачите знаеле дека нема да издржи уште долго.
Неколку часа подоцна работниците повторно се вратиле и работеле трескавично за да ја спасат. Сепак било невозможно да ја извадат без притоа да и ги исечат нозете.
Поради недостатокот од хируршка опрема, со цел да ги ампутираат нозете, лекарите се согласиле дека похумано ќе биде да умре.
Таа помина три ноќи под урнатините на нејзиниот дом, за да на крајот веројатно почине од гангреа или хипотермија. Таа стана меѓународно позната преку фотографиите направени од страна на фоторепортерот Френк Фурние кој цело време бил до неа обидувајќи се да ја утеши.
Таа остана трајна фигура, запамтена преку музиката, книжевноста и комеморативните статии.
