Со право обвинет за промовирање на комунизам, пушење марихуана и застапување на правата на хомосексуалците, Андреа Гало, од неговата најрана возраст во 1948 година, го почуствувал духовниот повик од Џовани Босца со што се придружил во редот на Варазеу.
Не поминале ни пет години, а Андреа по завршувањето на гимназијата и филозофијата во Рим се нашол во мисија на Сао Паоло, каде што завршил теолошки студии. Но со немирен дух и исклучително чувствителност за неправдата, локалната хунта следната година го протерала назад во Италија, каде што по четири години официјално бил ракоположен. Свештенсткиот повик му го доделил познатиот поравен дом за малолетници Гаравента, каде на 32 годишна возраст станал свештеник.
Репресивните методи во поправниот дом ги заменил со педагошки пристап, давајќи им на локалните жители слобода и сигурност. Сепак ексцентричниот поп по три години, без никакво објаснување бил отстранет од позицијата во 1964 година. Официјално ги напуштил „Salezijance“.
„Црвеното стана премногу инстуционализирано и ја попречуваше мојата желба да во целост го живеам свештенскиот живот“, вели Варазеу. Како што останал без ред, надбискупот од Џенова, кардиналот Сири, му ја доделил инкардинацијата, односно го зел под своја закрила и го испратил на островот Капраиа каде станал затворски свештеник.
Само два месеци подоцна, е прекомандуван во Кармине, каде што останал до 1970 година. Таму Дон Гали решил да се посвети на работота со сите презрени, а неговото општество станало место на кое се собирале стари и млади, а во истиот момент им помагал на сиромашните на островот.
Додека една летна недела до Гало со проповедниците го ширел божјиот збор, некој во црквата открил простор за пушење хашиш, по што целиот чесен свет околу надбискупот се срушил.
Гало наскоро бил прогласен за комунист и во кус временски период, обвиненијата биле проширени, а архиепископот одлучил да го напушти и да се врати во затворот на островот Капраиа. Сепак со оглед дека бил популарен, не само меѓу пушачите на марихуана, но и меѓу многуте што им помогнал, целиот град се дигнал на протести. Но, судијата ретко ја менува одлуката, па кога еднаш ќе досуди пенал, никаков протст не помага за да го смени мислењето.
Кратко по тоа, дон Гала го повикал пастирот на Џенова Сан Бенедет кој заедно со Галом, ја основал заедницата за помош на сиромашните, но и останатите маргинализирани групи. Од секуларните власти е казнет во 2006 година, поради граѓанска непослушност. Имено Дон Гало во салата во храмот во Џенова запалил џоинт, промовирајќи легализација на лесните дроги.
Истовремено додека ги поддржувал лесните дроги, жестоко се залагал за забрана на изградба на американската воена база во близина на Виченца.
Освен за комунизмот, пушењето дрога и пацифизам, Дон Гало е овбвинет за невообичаено благ, да не речеме симпатичен став кон хомосексуалците. Во неколку наврати во 2009 година го осудил ставот на Католичката црква против хомосексуалците.
Учествувал во парадата на гордоста во Џенова во 2011 година, а од ЛГБТ организацијата ја добил наградата „личност на годината“. Надвор од Италија станал популарен во декември минатата година, кога на прославата на 42 години од заедницата Сан Бенедето Ал Порто во Џенова, по светата миса, заедно со верниците ја отпеал „Бела Чао“.
