Ја сонував мојата посета на концентрациониот капм Аушвиц-Биркенау со месеци. Знаев дека тоа ќе биде најтешкиот дел од патувањето.
-Знаев дека посетата ќе биде болна, со самото тоа што ќе бидам на место каде биле убиени милиони Евреи, објаснува Џули Зевелоф.
Џули има еврејско потекло, но немала роднини кои го загубиле животот за време на холокаустот. Нејзината фамилија успеала да побегне на време.
Кога пристигнале во Биркенау, кампот на смртта, целата група одела по истата патека по која оделе затворениците кога ги воделе кон гасните комори. Од сите страни имало високи огради со бодликава жица, а чувтсвото да се пешачи по истиот пат по кој пешачеле милиони Еврени им ја смрзнувал крвта.
Сепак, Џули не ни помилсувала дека некоја друга ситуација ќе и ја заледи крвта како пешачењето по таа патека.
Пред да ја завршат посетата, тие застане да го погледнат меморијалниот објект каде ѕидовите биле преполчни со фотографии од оние кои загинале во логорот. Додека ги разгледувале фотографиите, еден нејзин пријател застанал пред една фотографија од жртвите и ја гледал со неверување.
-Зарем оваа девојка на фотографијата не личи на тебе, ја запрашал пријателот.
-Таа навистина личеше на мене…Дури и повеќе од што е нормално. Јас немам роднини кои го загубија животот за време на холокаустот, па ова е малку необјасниво, додава Џули.
