Во некои ситуации во кои ние не успеавме гентите, беа тие кои беа пратени да ја срушат владата или да ги елиминираат лидерите кои економските убијци не успеале да ги подмитат.
Најважната задача за економски платениот убиец е да ги открие сите оние земји на Третиот свет кои имаат ресурси за кои се заинтересирани американските корпорации.
(на пример нафта), на тие земји светска банка или слични институции им дозволува многу огромни позајмици.
Но парите не одат дирекно во таа земја. Тие прво одат во странски компании кои градат моќни фабрики, индустриски комплекс или превземаат други грандиозни инфраструктурни проекти во таа земја. Земјата, секако завршува така што велгува во голем долг кој не може да го исплати. Тогаш ние економски платените убици се враќаме назад во таа земја и велиме: Со оглед на тоа дека не можете да ги платите своите долгови дајте ни го тоа од што живеете – продадете ја вашата нафта, по ниски цени на нашите нафтени компании.
Во некои ситуации во кои ние немавме успех, агентите, беа пракани да ја срушта таа влара или да ги елеминираат лидерите кои економски убијци не успеале да ги подмитат. Тоа ми се случи мене во Панама и Омар Торијос беше убиен.
Ако и агентите потфрлат, тогаш на сцена стапува американската војска- како што е случај со Ирак.
Меѓународните економски односи се такви што добар дел од нив ја одредуваат судбината на меѓународните односи во целина, особено поради тоа што е поизразена болна поделба на развиените земји и земјите во развој, на сите оние кои можат и оние кои не можат да сторат ништо.
Мрачната страна на светската економија станува очигледна сега кога политичкото позиционирање на една слаба држава во меѓунардоните институционални системи станува се повеќе зависна од економските сличности на истата таа земја или од нејзината безусловна отвореност кон странскиот капитал. На овој начин, богатите ќе станат побогати, а сиромашните посиромашни.
Во сенката на приказните за инвестирање “во развојот на неразвиените” се крие друга приказна, прилично сурова во суштина, искрен приказ на стварноста која ја живее човекот. Некогаш нејуспешниот Economic Hit Man(EHM), односно економскиот палтен убиец Џон Перкинс го сумираше своето богато професионално искуство во џунглата на економската глобализација, период во кој во име на профитот, најмоќните, во многу земји во развој ги довел на работ на економски колапс, а со тоа и до почетокот на крајот на нивниот политички живот.
Врз основа на сето тоа, во 2004 напишал и објавил прексрана книга,, Признание на еден економски платен убиец“, која и денес ја возбудува јавноста ширум светот. Џон Перкинс завршил високо образование за менаџмент на Бостонскиот универзитет и многу брзо станал интересен, како потенцијал кој одговара на извесни политички и економски структури, како што се Националната агенција за безбедност и МАИН, мала компанија која била консултант на Светска банка.
Преку ноќ станал некоја врста на таен агент еx officio, економски платен убиец кој одлично ја работел својата работа, бидејки долги години опстанал во сршта на софистицираните економски манипулации на меѓународно ниво.
Тој во својата книга го пишува следното: Во земјите како што се Еквадор, Нигерија или Индонезија се обелкуваме како учители или продавачи. Во Вашингтон и Париз изгледаме како владини службеници или банкари. Делуваме скромно и просечни. Посетуваме проекти посетуваме сиромашни села. Проповедаме алтуризам и говориме за локални новини за добробитта која ќе ја донесе нашиот хуманитарен проект. Конференциските и владините одбори ги покриваме со табели и високи пресметки, а на Харвард држиме предавања за чудата на микроекономијата. Ние сме постојано присутни и работиме отворено. Или во намала рака, така се претставуваме и така сме прифатени.
Така функционира овој свет, Тој негов свет го вклучива и ММФ и Светската банка, кои имаат одиграно нзчајна улога во “новите економски поробување на светот” и затоа Џон Перкинс верува дека само единствен одговор на загрозените земји во развој може да го разбие обрачот на новата светска империја без милост. Тој без страв се обидува да ни покаже дека работите не се такви како што изгледаат и дека вреди да се бориш за подобар свет, за свет без глобална измама, корупција, закани и бруталност.
Г-дин Перкинс, вие ја напишавте книгата “Исповед на економскиот платен убиец”, која предизвика и се уште предизвикува бурни реакции во целиот свет, иако, всушност, тоа е само вистинска приказна за работата што некогаш сте ја работеле . Можете ли да објасните за нас, кои се економски атентатори и каква е нивната мисија?
Најважната задача за економски платениот убиец е да ги открие сите оние земји на Третиот свет кои имаат ресурси за кои се заинтересирани американските корпорации.
(на пример нафта), на тие земји светска банка или слични институции им дозволува многу огромни позајмици.
Но парите не одат дирекно во таа земја. Тие прво одат во странски компании кои градат моќни фабрики, индустриски комплекс или превземаат други грандиозни инфраструктурни проекти во таа земја. Земјата, секако завршува така што велгува во голем долг кој не може да го исплати. Тогаш ние економски платените убици се враќаме назад во таа земја и велиме: Со оглед на тоа дека не можете да ги платите своите долгови дајте ни го тоа од што живеете – продадете ја вашата нафта, по ниски цени на нашите нафтени компании.
Од тоа имаат корист локалните богати фамилии исто како и американските корпорации, но тоа не и помага на популацијата, која е премногу сиромашна да користи струја, не е обучена доволно да работи во нова индустрија која всушност останува да работи надвор од тој еконоски систем.
Како вие станавте еден од нив, економски платен убиец?
Ме регрутираше Националната агенција за безбедност, а завршив работејки како еконоски раководител во приватна консултантска фирма, каде бев обучен како економски платен убиец. Денес економските убијци обично работат за шриватни кмпании, а не дирекно за НСА или ЦИА.
На кој начин по вас ММФ и СБ учествувале во изградбата на таа корпоратократија во змејите во развој и кои се последиците на нивното делување таму?
Веќе споменав на кој начин СБ и нејзините сестрински организации функционираат во целата оваа приказна. Но треба да се истакне и дека кога змејите ќе се задолжат ММФ им нуди финасиска помош. На некој начин тоа е намалување на долговите но тогаш кога државата или државите ќе се согласат да продадат свои добра и други ресурси на стански компании и да го приватизираат јавниот сектор. Последица на тоа е што тие држави потпаѓаат под таа светска империја.
Дали можете да ни кажете колку е можно земјите во транзиција да се изборат со негативните последици на економската глобализација?
Да можно е. Најважната работа е да не се прифаќа идеата дека морате некому да му робувате. Во соработка со други земји, колку што е можно во целиот свет, од Африка, низ Латинска Америка во Европа и Азија. Треба да се одбие влезот во нови долгови или превземање плаќања на странски долгови кои ги направиле поранешни лидери, корупирани од страна на економски убијци. Уште и ако сите заедно и сложно станат и се побунат, може да се случи и успех.
Faktor.mk
