Една девојка од Србија го опишала своето искуство и во отворено писмо опишала зошто се гордее како спонзоруша.
– Ако на вас навистина ви сметаат спонзорушите или имате нешто против нивното однесување, тогаш вие немате свои проблеми. Во српотивно вие би сте грижеле за вашите проблеми. Бепе прилично спонтано. Имав среќа што мојот прв сериозен партнер беше постар маж. Добро изгледаше, беше вистински џентламент, ме сакаше на свој начин, го сакав и јас него, ми покажуваше колку му значам, ми пружи финасиска сигурност и луксуз, му помагаше дури и на моето смејство. Тогаш имав 16 години и брзо сфатив како работите во такви околности функционираат.
Се што бараше беше е мојата поддршка, разбирање. Не сакава живот како на моите врснички кои напорно работат и кукаат колку е тешко да се живее и да сонувааТ за енкои работи. јас од својата убавина профитирам, се одлучив уште од тогаш. Не не сум тип на спонзоруши што сака да оди со постари мажи, може и помлади само да имаат длабок џеб.
Макотрпна е и оваа работа, треба да се тактизира, да се биде добра љубовница и фина девојка истовремено. Затоа сметам за да се стане спозноруша треба да поминете низ еден тежок цел процес.
