На денот на убиството на Аркан во сефот имашее 20,9 милиони марки и една кеса со накит, дијаманти и “Ролекс”, часовник , вели Павле Стевовиќ (61), поранешен финансиски директор на сите компани и фирми на покојниот Жељко Ражњатовиќ Аркан, кој својата изјава ја дал пред судски нотар во Нови Сад. Оваа изјава е дадена по 16 години. Во неа открива што Аркан чувал во сефот во просториите на ФК Обилиќ.
Српски Информер дојде до нотарската изјава на Стевовиќ дадена на 17 август оваа година. Стевовиќ открива досега целосно непознати детали за финансиите на Аркан.
,,Јас, Павле Стевовиќ, роден на 25 11,1954 година. во Жабљак, Црна Гора, со живеалиштет во Нови Сад, при јасна свест и здрав разум, свесно ја зборувам вистината и свесен дека лажното сведочење е кривично дело, го изјавувам следново:
Го познавав сега веќе починатиот Жељко Ражњатовиќ, познат во јавноста под прекарот Аркан, бев негов близок пријател и бизнис соработник. Јас работев како финансиски директор во сите компании, вклучувајќи ги и здруженијата на граѓани, кои се во сопственост на починатиот: ДОО “VIZANTIN Трејд” Белград, ДОО “Ари”, Белград, SDG ДОО Белград, Фонд за трето дете од Белград и ФК Обилиќ и задругата “Delije” во Белград. Основач на “VIZANTIN трговија” и еден од основачите на задругата “Delije” Светлана Ражнатовиќ, чиј прекар е Цеца, но само формално, бидејќи тие фактички, претпријатија и задруги беа под ексклузивна контрола и на Жељко.
Како близок соработник Жељко и јас бевме овластени потписници на сметките и бевме запознаени со сите готовински текови на сите компании и здруженија кои беа во сопственост и контролирани од страна на починатиот Жељко
Единствено Жељко и јас бевме овластени потписници и овластени да располагаме со средствата кои се наоѓаат на сметките на спомнатите друштва и асоцијации, и само нашите потписи ( на Жељко и мојот) беа депонирани кај тогашната служба СДК, односно во банките каде што се депонираа и наоѓаа сметките на компаниите.
Тоа е причината што често, речиси секојдневно, бе во позиција Жељко пред мене безбедно да го отвора сефот кој беше во канцеларија во просториите на ФК Обилиќ, на петтиот кат на зградата на улица Господар Вучиќ во Белград.
Јас лично знам дека Жељко во неговиот сеф кој го држеше во горе споменатата канцеларија во просториите на ФК Обилиќ секогаш имаше резерва, во готово, во износ од 10,000,000.00 ДМ (десет милиони германски марки), и дека тие пари не ги допираше.
Ова го знам затоа што Жељко како негов најблизок соработник ми ги покажуваше овие пари и тој ми кажа дека парите се резерва и не сака да ги допрат. А подоцна јас, секој пат кога ќе го отворев сефот, ги гледав парите во него. Дури и во ситуација кога немаше доволно други пари да ги подмири сите обврски Жељко позајмуваше пари од други, а овие пари ги држеше како резерва за не дај Боже, и никогаш не ги чепкаше.
Околу новата 2000 година, кратко пред неговата смрт ,како што се сеќавам, околу два до три дена пред неговата смрт, Жељко доби пари од бугарскиот клуб Литекс за продажба на осум играчи, меѓу кои беа Бабеу, Савиќ, Живковиќ, Литера и другите и во оваа прилика тој ја добиа првата транша од ДМ по 800,000.00 (Осумстотини илјади германски марки) за секоја играч, во оваа прва транша за сите осум играчи доби 6,400,000.00 (6.400.000 германски марки).
Овие пари на Жељко му беа дадени на раце, пред мене. Покрај тоа, околу Нова Година 2000 година за продажба на играчот Гроздиќ, исто така, сега покојниот Жарко Николиќ лично му донесе 4,5 милиони германски марки (четири и пол милиони германски марки) на бензинска пумпа во Фекетиќ. И овие пари Жељко ги чуваше на сигурно во неговата канцеларија во ФК Обилиќ.
Покрај овие пари. Жељко имаше огромна количина скапоцени камења и злато, односно. златен накит, кој Жељко ги држеше во неговата куќа во Сењак на улица Љутице Богдана број 3 во Белград, а кога бомбардирањето започна и неговата куќа стана цел Жељко ме задолжи мене овој накит и скапоцени камења, да ги спакувам во торба и да ја пренесе на безбедно во неговата куќа и на неколку локации во Белград (повеќе станови) . По бомбардирањето сето тоа го зедов и го пренесов во неговата канцеларија во ФК Обилиќ
Исто така, Жељко беше страстен љубител на дијаманти и скапи часовници и имаше голема колекција на брендот часовници “ролекс” (15-20 парчиња), како и големо количество на дијаманти, кои, исто така, се чуваа во сеф во канцеларијата на ФК Обилиќ.
Часовникот кој Жељко секогаш го носеше на неговата рака го купи од каталог. Тоа е бренд на часовник “Ролекс” украсен со дијаманти и го плати (153.000 германски марки).
Станува збор за часовник кој се изработен во мали серии. Жељко со мене го разгледуваше каталогот, ја видов вредноста на овој часовник 153.000,00 ДМ. Видов дека и на денот кога беше убиен Жељко го носеше овој часовник на рака, затоа што на тој ден бев со него и два часа пред неговото убиство, седев со него во неговата куќа на улица Љутице Богдана 3, кога тој ми рече дека мора да оди со неговата сопруга Светлана во “Интерконтинентал “, каде што тој беше убиен.
Го видов подоцна часовникот дури неодамна – Цеца часовникот му го подари на Вељко за неговиотт 18-ти роденден.
Жељко инвестираше и во слики и создаде голема колекција на исклучително вредни слики.
Вкупно има 84 слики кои беа купени пред бракот со Светлана и меѓу нив и слики од Paja Јовановиќ, Петар Лубарда, Сава Шимуновиќ и други уметници, а тој имаше и непроценлива слика од познатиот сликар Франциско Гоја.
