Ако го видиш ова и ако се сеќаваш, те молам јави се! Девојка 1.74-1.74 носеше маслинесто зелена маичка на прерамки, црн кожен ранец, очила, кратка смеѓа коса. Игравме заедно на денс арената во 6 наутро, четвртиот ден на почетокот, ми понуди пиво и тоа е се на што се сеќавам.
Можеби ја загубив душата, телефонот, секој денар, 5 кг поради што мајка ми не ме препозна , но доволен е само еден момент, поглед, допир да го смени целото доживување за 5 пати подобро. Надежта последна умира, нема да се смирам додека не ја најдам!
