Во јуни 1969 година, американски инженери го пренасочиле текот на реката Нијагара на неколку месеци, далеку од американската страна на водопадот.
Тие имале план да ја отстранат големата количина камења, кои се наоѓаат на дното на водопадот и да го исчистат коритото, меѓутоа поради големите трошоци, за неколку месеци се откажале од идејата.
Инженерите во тој период на „суша“ ги проучувале коритата и отстраниле низа грешки, со цел да ја одложат постепената ерозија на Нијагарините водопади. Во ноември ја урнале привремената брана по што водата повторно започнала да тече низ карпите.