Што се случува со деловите кои се вградени во телото на луѓето откако ќе умрат? Оние делови кои можат да се извадат и повторно да се искористат, а се вметнати во текот на животот на умрениот.
Во случаите на таканаречените инертни импланти, како што се силиконски, вметнати делови или вештачки колкови, тие најчесто се закопуваат заедни со телото на покојниот, пишува Франк Сваин за Би-Би-Си. Во случаевите со кремирањето, силиконите горат и на крајот завршуваат во пепелта.
Сепак кога станува збор за металните делови, тие најчесто се двојат.
Доста од тие подоцна се препродаваат, посебно вредните метали како што е златото. Ортхометалс собира околу 250 тони метал годишно од крематорија ширум Европа и подоцна тоа го продава.
„Кога ќе умрете еден дел од вас би можел да заврши и во авион, како ветротурбина или дури во некој друг човек, вели Сваин кој се занимавал со оваа интересна тема.
Пејсмекерите, внатрешните срцеви дефиблиратори и други импланти со електронски компоненти обично се вадат од телото на умрениот, а морално е истото да се практикува во кремирањето, затоа што тие апарати содржат батерии кои можат да експлодираат при изложеност на високи температури.
Во една студија во 2002 година е забележано дека во половните крематории во Велика Британија, се случиле експлозии на пејсмејкери, а прв таков случај е забележан во 1976 година, кога е оштетен ѕидот на просторијата за кремирање. Во моментов во голем број западни земји постојат закони кои спречуваат повторно користење на протетски уреди како пејсмејкери, но тие уреди се скапи и многу луѓе во сиромашните земји и земјите во развој, не можат да си ги дозволат.
Поради тоа неколку организации се обидуваат повторно да ги користат тие уреди. Во Британија, хуманитарната организација, Pace4Life собрала и испратила пејсмејкери кои до ден денес работат во Индија.
Во САД постои проект во развој под име My Heart Your Heart (мое срце твое срце) кој се обидува нешто слично, но тврдат дека кај 75% од пациентите кои добиле половни внатрешни кардио дефибрилатори, засега не се појавиле никакви знаци на инфекција или неисправност во работата на уредот. Една група под име „Standing With Hope“ од Нашвилеа рециклира стари протетски уреди од земјите од третиот свет како Гана во Африка.
