Денеска многумина мислат дека аспиринот е безопасен чудотворен лек, со кој може да се спречи болка, треска, па дури и срцев или мозочен удар, без никаков ризик. Ова не е сосема точно, а самата историја го докажува тоа. Пред илјадници години, луѓето биле сведоци на повредени мечки, како се трлаат од кората на врбите. Некои сметале дека на тој начин се ослободувале од болката.Хемичарот Хунговер се решил да ја тестира ваквата теорија, па направил чај од кора. Иако чајот имал непријатен вкус, тој веднаш такавата непријатност успеал да ја стопи. Неговиот притисок во главата веднаш бил ослободен.Тоа било на некој начин како мамење и победување. Кората од белата врба станала официјално ослободување од болката, не само за мечките, туку и за многумина партиски посетители кои слепо го следеле неговото водство.
Грчкиот лекар Хипократ исто така слушнал за кората на белата врба. Ова е истиот човек кој што рекол „Нека храната биде твојот лек, а лекот биде твојата храна“.
Тогаш фала му на бога почнал да зема совети од хемичари. Лековите се повеќе забавни отколку храната и далеку повеќе интересни. Конечно лекарите ја ставија вистинската медицина во корист на човекот и лековите како кората од белата врба, ја направија далеку посигурна од на пример јаболкото.
Како што минувало времето „Big Pharma“ се возбудила околу ослободувањето на болката убиец. Ова се вгради во темелите за евентуалната изолација и синтеза на молекулата позната како салицилна киселина – една од многуте состојки во кората на белата врба.
Вознемиреноста кај „Big Pharma“ дојде, откако индустријата не можела да ја патентира природната состојка како своја (не може да се патентира природата мајка – барем засега), но сепак со цел да имаат монопол, тие морале да превземат нешто. Тука стапува на сцена хемичарот Карл Р. Гертхард кој го прави тоа во 1853 година.
„Баер“ краде од мајката природа
Почнувајќи од матичното соединение, Герхарт врши серија лабораториски реакции, при што создава еден вид на молекуларен братучед на белата кора од врба.
Новата измислена кора од врба била именувана ASA (acetyl-salicylic acid)
Ова е една од најстарите и најпрофитабилни патентирани кражби од мајката природа. „Баер“ веднаш го заштитил својот производ „аспиринот“ во 1889 година. Некои велат дека името е изведено од St. Aspirinius, бишоп од Неапол кој бил светец против главоболки.
Како што аспиринот ја добивал својата популарност, се зголемувале и ризиците и штетните влијаниа од истиот. (Толку од неговата светост). Молекуларните промени причина за големи опасности.
Зошто аспиринот е толку проклето ризичен
Аспиринот го осиромашува телото од хранливи материи. Тој вклучува фолна киселина, железо, калиум, натриум и витамин Ц. Сите симптоми се поврзани со намалувањето на хранливите материи, а истите можат да предизвикаат анемија, дефекти при раѓањето, срцеви заболувања, покачен хомоцистеин, (Фактор на ризик за срцеви заболувања), главоболка, депресија, замор, губење на косата, несоница, дијареа, отежнато дишење, бледа кожа и потиснување на имунолошкиот систем.
Внатрешното крварење е еден од најголемите ризици. Истражувањата покажале дека оние кои што зеле аспирин, умреле набрзо за разлика од оние кои што не го конзумирале.
Секоја година, се појавуваат околу 7600 смртни случаи и 76,000 хоспитализираи во САД, од употребата на аспирин и други NSAIDS како Motrin, Aleve и Celebrex. Но, FDA наведува дека само 10% од смртните случаи се предизвикани од NSAIDS.
Лекарите не се подготвени да го признаат аспиринот како виновник за смртноста. Смртта од страна на дрогата пак обично му се припишува на жртвата, која или била премногу болна, или премногу стара. Затоа бројката на смртни случаи е многу голема.
Во 1986 година, доктор Отис Р. Боуен, секретар за здраство и социјални услуги, издаде предупредување и потсетување до родителите дека децата и тинејџерите со симптоми на грип, не треба да земаат аспирини.
Користејќи го истиот за грип или сипаници, аспиринот може да ги доведе во ризик да добијат Рејес синдром, нарушување кое што може да предизвика откажување на органите и големо крварење, а белите дробови да им се наполнат со течности.
Во 2009 година историчарот и истражувач доктор Карен Старко покажал дека стапката на смртност е зголемена во текот на 1918 година, кога владеела епидемија на грип и имало масовна употреба на аспиринот.
Во тој периот масовни количини на дрога се купени од страна на војската . Американската медицинска асоцијација во весник даде согласост да се зема доза од 1000 милиграми на секој три часа.
Тоа е еквивалент на земање на речиси 25 стандарни по 325 милиграми аспирин таблети во рок од 24 часа – а обично земањето на двапати дневно, во сегашно време се сметаат за безбедни.
Фармакологот Џон Ване е еден од оние кои што ги открил добрите и лошите дејства на аспиринот. Од една страна, тој покажал дека истиот го блокирала производството на ензимот познат како COX (cycloxygenase). Од друга страна го спречува воспалението, отокот, болката и треската.
Аспиринот го спречува формирањето на исцелителните компоненти. Од клучно значење се истите поради тоа што го штитат стомакот од оштетувањата од хлороводната киселина, одржувањето на функцијата на бубрезите и запирањето на внатрешното крварење.
Сепак „Баер“ не бил загрижен за ваквите наоди… или пак ја игнорираа победата за Нобелова награда за научни достигнувања.
Проширувањето на нивниот пазарен дофат, го наметнаа со создавањето на „бебе“ аспирините за заштита од срцев и мозочен удар.
Но и вакво количество може да биде штетно. Доктор Неена С. Абрахам во еден свој текст за Њујорк Тајмс напишал дека, доколку вашиот лекар ви предложи аспирин со цел да се намали ризикот од срцеви заболувања, важно е да се запамети дека дури и во мали дневни дози, „бебе“ аспиринот (кои се во доза до 81 милиграми), може да го зголеми ризикот од чир и крварење.
Џудит П. Кели од Slone епидемиологијата во Бостон, на Факултетот за медицина, предупреди дека сите форми на аспирин носат одреден ризик. Заштитната покривка или не, тој сепак го парализира производството на физиолошки важни состојки во нашето тело.
Безбедни алтернативи.
Кората од белата врба не содржи ASA или „аспирин“. Затоа нема да те убие. Возрасните и децата можат да ги користат за сите видови на болка и висока температура. Нема потреба да бидете загрижени од опасноста за смрт при згрутчување на крвта.
Овој текст не е со намена да престанете со комплетно користење на аспиринот. Во одредени случаи неговата употреба е неопходна – но доколку не морате – гледајте да го избегнувате и замените со природните варијанти кои ги нудат истите дејства.
