Што доколку некој измислил уред кој ги уништува патогените, бактерии, вируси без токсични нуспојави? Што ако тој ист уред може да ги уништи канцерогените клетки со промена на неговата околина или со електронски и ултразвични зраци. Ваквиот метод бил откриен многу одамна. Истражувачот кој го направил и усовршил овој уред го носи името Ројал Рајмонд Риф.
Откако завршил со студиите на универзитетот Џонс Хопкинс, Риф развил технологија која и денес се користи во оптиката, електрониката, хемијата, биохемијата, балистиката и авијацијата.
Ројал Риф го претставил микроскопот кој според сите перформанси за тоа време бил авангарден уред, но за жал истиот бил уништен.
За својата работа тој добил 14 големи признанија и награда со која бил назначен за почесен доктор на Универзитетот во Хеиделберг. Рифовите изуми вклучувале хетеродински ултравиолетов микроскоп, микродисектор, микроманипулатор. Тој биле еден од најдобрите сестрани умови во човековата историја.
До 1920 година Риф ја завршил изградбата на првиот светски микроскоп за вируси. До 1933 година оваа технологија била усовршена и конструирал високосложен универзален микроскоп кој бил составен од дури 6.000 делови и можел да дава слика од предмети зголемени за дури 60.000 пати. За набљудување на живи вируси ваквиот универзален микроскоп бил единствената можност се до неодамна.
Микроскопот Риф No.5 или призматички компониран уред бил еден од најнапредните уреди на почетокот од дваесетиот век, но тој сепак останал само како прототип. Со микроскопот на Риф можело да се набљудуваат активности на вирус додека тој го менува својот облик со цел да се прилагоди на своето опкружување.
Риф неуморно ги откривал главните резонантни фреквенции на голем број микроби, кои тој ги нарекол индивидуален спектроскопски потпис. Секоја молекула покажува единствена електромагнетна осцилација, односно има сопствен енергетски потпис. Благодарение на употребата на резонантните бранови должини микроорганизмите кои не можело да се видат на бела светлина можеле да се откријат само под одредена фреквенција (боја) што резонира со нивниот единствен спектроскопски потпис.
Ројал Раф го открил вирусот на рак кај луѓето и успешно туморните станици ги претворал нормални, и тоа само со помош на модулирање фреквенции на кои ги изложувал.
Риф соработувал со врвни научници и доктори во своето време кои ги потврдиле и ги поддржале различните области на неговата работа. Со зголемување на интензитетот на главните резонантни фреквенции на кои се изложени микроорганизмите, тие поради структурното оптеретување прво се изобличувале, а потоа се распаѓале. Риф оваа фреквенција ја нарекол „смртна фреквенција“, но што е најважно од се таа на околните ткива не им нанесувала никаква штета.
На Риф му биле потребни години и години истражување додека не ја открил фреквенцијата која специфично ги уништува причинителите на херпесот, детската парализа, спиналниот менингитис, тетанус, грип и голем број други опасни организми.
Во 1934 година во Јужна Калифорнија тој бил задолжен за медицински истражувања над пациентите заболени од тумор во терминална фаза кои од Општата болница во Пасаден биле префрлени во лабораторијата на Риф која била сместена во клиника во Сан Диего.
По десет дена било заклучено дека 86,5 отсто од сите пациенти биле потполно излечени. Риф потоа тераписките фреквенции ги прилагодил, па за уште четири дена биле излечени и останатите пациенти. Риф исто така постигнувал и стопостотна стапка на опоравување на пациентите заболени од тумор во терминална фаза и сето тоа со помош на неинвазивни и нетоксични фреквенции кои ја уништуваат само саканата „мета“.
На 20 ноември 1931 година, 44 најеминентни американски авторитети на чело со др. Милбанк Џонсон во Пасадена гостувале на свечен банкет кој Риф го нарекол „Крај на сите болести“ но веќе во 1939 година речиси сите овие истакнати лекари и научници порекнувале дека и воопшто слушнале или го познавале Риф.
Многу грд пример ни дава Морис Фишбеин. До 1934 година тој успеал на своја страна да го придобие целото членство на Американската медицинска заедница, а на Риф му дал понуда која тој не можел да ја одбие. Риф за жал ја одбил ваквата понуда не сфаќајќи колку Фишбеин е подготвен да оди далеку за да го уништи.
Рене Каис, Макс Герсон и Хари Хокси се само некои од имињата кои допринеле за лечење на сите видови болести, вклучително и ракот. Неколку години претходно Фишбеин му понудил на Хокси да води стратегија за производство и продажба на неговиот билен лек за рак. Соработниците на Фишбеин девет години ја собирале добивката, а Хокси не добил ништо. Дури доколку сите би биле задоволни по изминатите девет години, Хокси би требало да почне да прима 10 отсто од Добивката. Хокси ја одбил ваквата понуда и одлучил да продолжи да работи и да заработува сам за себе. Но Фишбеин ги покренал своите моќни политички врски па Хокси за време од 16 месеци бил апсен 125 пати. Обвинувањата главно се однесувале на водење на медицинската пракса без дозвола. Судот речиси секогаш ги отфрлал, но ваквото малтретирање на крај го довело Хокси до лудило.
Сепак Фишбеин сфатил дека ваквата тактита нема да даде резултати кај Риф, воглавно затоа што Риф било невозможно да биде уапсен за медицинско практикување како што тоа било случај со Хокси. На фармацевтската индустрија никако не би и одело во прилог јавно судење на кое би се говорело за безболен начин на лечење со кое биле излечени сто од сто терминални случаи на рак, метод кој не петставува голем трошок и притоа се извршува со употреба на мало количество на електрична енергија. Можеби по тоа некои луѓе би помислиле дека лековите воопшто не се потребни. И потоа започнале вистинските напади. Најнапред малку по малку од лабораторијата на Риф почнале да исчезнуваат делови од опремата, фотографии, филмови и запишани белешки. Виновникот за тоа никогаш не бил откриен. И додека Риф се обидувал повторно да направи записи на изгубените податоци во време кога не постоеле компјутери, некој полакомил и по неговиот драгоцен микроскоп. Биле украдени неколку од 5.682 делчиња од овој универзален микроскоп.
Претходно „случаен“ пожар ја уништил милионската лабораторија „Бурнет во Њу Џерси“, во момент кога тамошните научници подготвувале да објават потврда за работата на Риф, а како круна на се се појавила и полицијата која сите преостанати докази и материјали од педесетгодишното истражување на Риф противзаконски ги запленила.
Во 1939 година агентите на едно семејство кое управувало со индустрија за производство на лекови му помогнале на Филип Хојланд во неоснована тужба против неговиот партнер во корпорацијата „Бим Реј“ која била единствена компанија што произведувала фреквенциски инструменти за Риф. Хојланд го изгубил овој случај, но со овој напад со правни средства успеал да ја постигне саканата цел. Компанијата поради судски трошоци банкротирала, а комерцијалното производство на фреквенциските инструменти на Риф престанало засекогаш.
Сите податоци за Риф и неговата работа морало да бидат избришани од памтењето на луѓето и во нивните глави требало да се стави дека тоа се само шпекулации и дека станува збор за „измамник кој тврди невозможни работи“. Помислата дека постои универзален лек за сите болести кај фармацевтската мафија едноставо не поминува. Лекарите кои се обиделе да застанат во одбрана на Риф ги изгубиле буџетите за своите проекти, како и својот болнички статус и овластувања.
Индустријата за борба против ракот на фармацевтските компании им носи огромни суми на пари. Риф се нашол на патот на оваа мафија и затоа ја платил својата цена. Но оваа индустрија морала да отстрани уште многу препреки зад себе.
Артур Кендал, кој работел со Риф на вирусот на ракот, прифатил износ од 250 илјади долари за одеднаш да се повлече во Мексико. Во време на економска криза тоа била огромна сума на пари.
Др. Џорџ Док бил замолчен со голема донација и највисоки признанија кои му ги дала американската медицинска заедница. Сите кои имале било каква врска со Риф се одрекле од неговата работа и се вратиле кон препишување лекови.
Со цел да се стави точка и на разни медицински списанија, речиси во целост финансирани од приходите на фармацевтските компании и под управа на Американската медицинска заедница одбиле да објават било какви трудови кои се однесувале на начинот на лечење кој го пропагирал Риф.
Ројал Рајмонд Риф, човекот кој дал лек за сите болести, умрел во 1971 година во 83 година од животот поради комбинација на валиум и алкохол.
Со ова всушност започнал нападот врз човештвото. До 1960 година последиците од делувањето на овој вирус го надминале бројот на жртвите кои учествувале во сите војни предводени од САД.
Во 1989 година се проценувало дека дури 40 отсто од населението ќе заболат токму од оваа болест.
Глобалните залагања за борба против ракот ги водат голем број луѓе кои веруваат дека прават големо добро, дека содејствуваат во проекти кои имаат добри намери и дека со тоа помагаат на голем број луѓе. За жал тие не знаат дека поголем број од овие проекти се основани токму од страна на истите корпорации кои и ја проширија оваа болест и кои лековите кои делуваат против ова заболување ги кријат од човештвото.
За вакви проекти се трошат стотици милиони долари притоа не правејќи ништо. Само на луѓето им се дава лажна надеж, додека вистинските лекови против ракот и многу други болести веќе одамна постојат.
