Куминот (Cuminum cyminum) е билка со силен мирис. Најраниот запис на одгледување и употреба доаѓаат од антички Египет. Црното семе било пронајдено во египетска гробница, пред околу 3300 години.
Се одгледувала претежно на Медитеранот, арапските земји, Индија, Турција и Кина.
Не треба да се мешаат ким и кумин, иако наликуваат на прв поглед имаат ист облик, и жолто кафена боја. Куминот е познат и под името Чирук
Низ историјата, се користел како зачин и лек, но и во козметиката, а некои верувале и дека е афродизијак. Се спомнува уште во текстовите на Римјаните како многу скап зачин , а го има наведено и во Библијата. Неговите лековити својства се потврдени и станал популарен дури во 20 век
Чурукотот во својата чаура, која по изглед потсетува на чаура од мак, содржи темни зрна, кои после жетвата се сушат. Од овие семиња со ладно цедење се добива масло кое е богато со незаситени полномасни киселини. Тие киселини се есенциални (од животна важност), па со храната е потребно да се внесуваат во организмот.
Да наброиме само некои од големиот број на заболувања против кој се користи овој чудотворен лек: за акни, алергии и асми, надување на стомак, целулит, прелада, болки во зглобовите, недостаток на концентрација, камен во бубрегот, делимична импотентност, тешки облици на неплодност, запаление на непца. Значи сето ова е можно да се излечи со маслото од чурукот.
Денес чурукотот се одгледува претежно во Сирија, Ирак, Египет, Америка, Индија, Пакистан, Иран, Грција и на Кипар, затоа што најдобро успева во сончевите области.
Дури во скоро време оваа билка е новоткриена од страна на докторите по алтернативна медицина, имунолозите, како и разни фармацевтски организации. Познато е дека во гробницата на Тутанкамон е пронајдено шишенце со масло од чурукот.Постои дури и тврдење дека токму ова растение е тајната за убавината на Клеопатра.
