На островот Кихну на Балтичкото море во Естонија секој објект, звук и парче гардеробаа, заслужуваат да се најдат на листата на светското наследство.
Тука во текот на летните месеци ве дочекуваат огромни галеби, кои ќе ги забележите многу пред вашиот траект да доплови до островот. Потоа ќе ги здогледата прекрасните куќи со фасадите во пастелни бои, но тоа не е село какви што може да се видат на Фарските острови или Хебридите. Штом завршат летните денови, кои ионака премногу кратко траат, селото потонува во снег и мраз.
Но, тоа не е она што го прави посебно – посебно го прават жените и само жените. Имено, во ова село мажите воопшто не се важни и тоа е една од причините зошто Кихну го нарекуваат Острово на жените.
Кихну функционира по принцип на матријархот: мажите ловат риби, а жените се занимаваат со политика и чување на традицијата, но со таквата одредница сите не би се согласиле.
– Тоа се глупости – вели Си Матас, водич и претприемачка. Сепак, ако поминете извесно време на островот, сигурно ќе забележите дека мажите на ова острово воопшто не се забележуваат.
– Нашите мажи слабо танцуваат, барем кога се трезни – ја објаснува таа појава Матас.
Културата на Кихну е под заштита на УНЕСКО од 2003 година, но се вистински чувари на традицијата, која вклучува посебни танци, носии и повеќе од 1.700 дијалекти – жени. Интересно е тоа што нивните здолништа, веројатно на радост на антрополозите коишто ги проучувале, се идентични на оние што ги правеле жените во Перу, 12.000 км подалеку кон запад. И тие и понатаму исклучиво ги носат своите ракотворби.
