Зуменс добил позиција на лабараториски техничар во „NY Blood Center“. Во рок од само неколку години, добил своја лабораторија. Во рекордно време е именуван за професор на Колумбискиот универзитет за јавно здраство.
До средината на 70-те, станал вистински авторитет за хепатитис. Тогаш бил подготвен за својата најважна мисија во животот. Почнал полека да се запознава со геј-заедницата, додал хомосексуалци – доктори и активисти како негов личен персонал. Бил однесен во геј гето, каде што ги прегледувал купатилата, баровите, дискотеките, изучувајќи ги нивните навики. Промискуитетните хомосексуалци ќе станат совршени заморчиња.
Теориите за вештачко ширење на Сидата се се поприсутни. Ви пренесуваме сумирано неколку од нив, како и бојаснување кој, кога и како е виновен за ширењето на вирусот според овие теории.
Неодамно, голем број на Американци биле изненадени од ширењето на запаливите видео спотови, од разни гласини меѓу кои бил и свештеникот Џермејн Рајт. Гледачите го слушаа свештеникот кои зборуваше за тоа дека американската влада ја создала сидата, како еден вид на геноцид за напад против црната популација. набргу, како и по обичај, медиумите ја осудија ваквата негова изјава насочена против американската влада, како еден вид на „теорија на заговор“. Но, дали е всушност така…?
Џермејн Рајт во еден период од својот живот му бил и духовен советник на сегашниот претседател на САД, Барак Обама. Тој во 1961 година, во дваесетите години од својот живот ги прекинал факултетските студии, а потоа се приклучил на маринците. По завршувањето на втората година, се пријавил во морнарици. Таму, многу набргу станал кардиоваскуларен техничар. Подоцна станал еден од раководните лица во медицинскиот тим за грижа на претседателот Линдон Џонсон, по неговата операција во 1966 година.
За своите услуги во тимот, кога го напуштил во 1966 година, Белата куќа му доделила три пофални писма. По напуштањето на службата, Рајт ја завршил својата последна година на колеџ, а потоа се замонашил и на крајот станал пастор на една црква.
За повеќе од две децении, пошироко напишал за „AIDS како вештачка творба и вешто прикриена геноцидна програма“.
Сидата настанала во Америка, 1978 година, кога научниците од владата на САД, почнале да експриментираат на младите, пред се белите и здрави машки лица од геј популацијата. Биле одбирани од центарот на Менхетен, како дел од експрименталните испитувања на вакцините против хепатитис Б, кој продолжил да се шири во повеќе градови, се до 1981 година, кога и службено настанала епидемијата.
Темелите за експриментот исчезнале во 1973 година, кога здраствениот проект за геј мажите на Менхетен, ги земал примероците од крв, за да ги тестира дали се позитивни на хепатитис Б во „New York City blood center“.
Резултатите биле запрепастувачки. Еден од секои два примерока биле позитивни. Наспроти тоа само 5% од примероците кај „стрејт“ мажите биле позитивни.
Развивањето на Институтот за тераписко истражување „Merk“ во Вест Поинт, Пенсилванија, првата сурова експриментална вакцина, била тестирана на шимпанза. Единствените животни чувствителни на човечка крв, хепатитис Б. Подоцна, вакцината била проверена и на мала група на ретардирани деца.
Кога експрименталната вакцина била подготвена за широка употреба, почнале да одделуваат групи на граѓани од таканаречен „висок ризик“. Во таа група се наоѓале хомосексуалци, наркомани, луѓе со психички недостатоци, Американци со кинеско потекло, домородно население од Алјаска и пациентите и персоналот од центарот за дијализа на бубрези. По големиот број на расправии, одлучено е да помладите, промискулентни геј мажи, да бидат идеална група за тестирање на ефикасноста на вакцината.
Како главен во командата во „NY Blood Center“ е поставен Волф Зуменс, задолжен за се што е поврзано со хепатитис Б вакцината.
Змунес е Евреин роден во Полска во 1919 година. Бил млад студент по медицина во источна Полска, кога нацистите му ја нападнале земјата во летото 1939, кога Полска беше поделена меѓу Германија и Русија. Змунес е испратен во Сибир како политички затвореник. Неговото цело семејство е убиено од страна на нацистите во холокаустот. Неговите години во егзил, во Сибир, биле како што тој говори, долг и темен период.
По злосторот во Сибир, повеќе пати го испрашувале и бил претепан од стрaна на агенти на КГБ, затоа што одбивал да соработува и да извршува шпионски активности. По пуштањето од притвор во 1946 година, му било дозволено да заврши медицински студии во централна Русија.
Како студент се оженил со една Русинка, Специјализирал се за епидемиологија, а кога неговата сопруга добила речиси фатален облик на хепатитис, одлучил целиот свој живот да го посвети на изучување на оваа болест. Во 1959 година, Советскиот сојуз му дозволил на него и неговата жена и ќерка да се вратат во Полска. Тука работел како епидемолог во здраственото одделение.
Кон Ерн Колнер, основач на „NY Blood Center“, комунистите му дозволувале на Зуменс и неговото семејство да присуствуваат на научниот собир во Италија во 1969 година, кога тој ја искористил можноста и избегал на Запад.
Со интервенцијата на Волш Мекдермот, професор од јавното здраство во болница во Њујорк, Зуменс добил позиција на лабараториски техничар во „NY Blood Center“. Во рок од само неколку години, добил своја лабораторија. Во рекордно време е именуван за професор на Колумбискиот универзитет за јавно здраство.
До средината на 70-те, станал вистински авторитет за хепатитис. Тогаш бил подготвен за својата најважна мисија во животот. Почнал полека да се запознава со геј-заедницата, додал хомосексуалци – доктори и активисти како негов личен персонал. Бил однесен во геј гето, каде што ги прегледувал купатилата, баровите, дискотеките, изучувајќи ги нивните навики. Промискуитетните хомосексуалци ќе станат совршени заморчиња.
Кон крајот на 70-те запчната е кампања по потрага за хомосексуални волонтери, кои би дарувале свои примероци од крв. Преку 10,000 луѓе се пријавиле за ваквиот експеримент. Налозите од донирањата на крв требало да дадат податоци од брзината на ширењето на ХИВ вирусот во геј заедницата.
Змунес бил доста селективен во одбирањето на хомосексуалците. Барал луѓето да бидат промискуитетни. Не сакал никакви моногамни личности во својот експеримент.
Сакал луѓе кои се млади, здрави, одговорни, интелегентни, а по можност и бели. Така морале да имаат адреса на живеење, број на телефон и да бидат подготвени да обезбедат примероци на крв за време на подолг временски период. Овој експеримент бил доста скап, а Змунес не сакал никаква некооперативност.
Во прелиминарните експерименти, Змунес најпрвин ја тестирал својат вакцина на шимпанза. Потоа тестирал околу 200 хомосексуалци, волонтери. Во месеците пред официјалниот почеток на експериментот немало никави проблеми со шимпазите или пак волонтерите. Тој бил подготвен да поднесе и датум за својот конечен експеримент, кој ќе ја излечел геј популацијата во Њујорк, а потоа истиот ќе бил раширен низ целата земја.
Во октомври 1979 година, пеку илјада луѓе од Менхетен ја примиле вакцината на Змунес. Во јануари 1980 година, почнале да се појавуваат виолетови промени на кожата на телата на младите, бели, геј мажи, во областите во близина на Менхетен. Лекарите не знаеле што не е во ред со овие луѓе. Во текот на следните неколку години, лекарите во Менхетен се сретнале со десетици нови случаеви на ваквата болест, која се карактеризира со недостаток на имунитет, а потоа и фатално оштетување на белите дробови.
Сите испитаници биле млади, геј и промискуитетни. Речиси сите биле бели и сите умирале од страшна смрт. Во рок од неколку години, AIDS ќе стане водечка предизвикувачка смрт на младите особено кај машката популација, но исто така и кај жените, а Биг Епл ќе биде епицентар на новата чума, со најголем број на заболени во оваа земја.
Во март во 1980 година, се направени дополнителни експерименти во Сан Франциско, Лос Анџелес, Денвер, Сент Луис и Чикаго. Во есента истата година, се појавил првиот случај на AIDS во западниот брег, кај едно момче од Сан Франциско. Шест месеци подоцна, во јуни 1981 година, епидемијата AIDS и офицјално била прогласена.
До почетокот на 80-те, Змунес добил милион долари за своите истражувања. Соработувал со најмоќните институции во државата, со националниот институт за рак, за FDU, CZO, за Корнел, Јеил и Хардвард универзитетот во јавното здраство… со руската Академија за медицински науки, со Меѓународната агенција за истражување на ракот во Лион… како и со блиски асоцијации во земјите од третиот свет. Во јуни 1982 година, Змунес умира од рак на плуќата. 1983 година се објавува детален извештај со новите експриментални вакцини „против“ Хепатитис Б, наречен Кангвана програма, над црните јужноафрички деца.
Од самиот почеток на настанувањето на AIDS, научниците на американската влада тврделе како ХИВ вирусот настанал кај еден вид на примати, шаимпанза во афричките џунгли и дека од таму се пренеле на афричкото црно население. По смртта Змунес, останал запаметен и почитуван од страна на мал круг на угледни американски научници и меѓународни медицински моќници кои ја водат светската наука, меѓусебно поврзани со заеднички интереси.
Потоа на 11 мај 1984 година, е обележан состанок кој е одржан во главниот град на американската нација во чест на Волф Змунес. Еден од учесниците на состанокот бил и доктор Роберт Гало, кој најавил дека бил запознат со AIDS, три недели претходно откако е и официјално откриена.
Тука биле и значајни владини научници за сида и рак, кои го проанализирале вирусот, а меѓу нив имали и шефови на најпрестижни биомедицински установи во земјите, и главниот раководители на фармацевстката компанија, индоктриниран во генетски инжинеринг, за производство на вакцината како средство кое би се користело и во биолошки воени потреби.
Навистина е чудна таа злокобна врска помеѓу ракот и AIDS, помеѓу експериментите над животните и генетскиот инжинеринг, помеѓу технологијата и фармацевските компании, помеѓу геј експриментите и ХИВ и програмата за вакцинација и контаминација и донација на човечка крв во здраствените објекти.
Како тоа ваква мистериозна и неизлечива болест да се појави од никаде, а да ги погодува само геј луѓето и заедници од малцинските општествени групи.
Прочуениот режисер Спајк Ли изјави дека AIDS е болест која е проект на американската влада и дека е наменета за друштвените групи кои се предвидени да се избришат од мапата на светот.
Според најновите статистички податоци објавени на интернет, околу 20 милиони луѓе ширум светот починале од AIDS, а 40 милиони се заразени од истата болест. Најголем дел од нив доаѓаат од Африка. Не треба многу да се размислува за да се свати, дека ХИВ вирусот го има најмногу во машката геј популација, а се пренесува преку контаминирани вакцини, како дел од хепатитис експериментот. Постојат милиони бели луѓе во Африка.
*Ако ХИВ вирусот бил присутен со децении, зошто некои научници тврдат, дека AIDS е првенствено болест на црнците, а не и на белиот човек во Африка?
*Зошто сидата во САД е прв пат откриена меѓу бели хомосексуалци, а не и кај црнци?
*Зошто првите случаеви на ХИВ вирусот не се забележани меѓу Американците од азиско потекло или пак кај Индијанците?
*Зошто не биле забележани случаи и кај жените?
*Зошто не биле забележани и случаи кај постарите лица, кај луѓето со хронични болести?
*Зошто не постоел „инкубационен период“ за ХИВ вирусот во САД?
Воведувањето на ХИВ вирусот преку хепатитис Б, бил намерен обид да се ликвидира геј заедницата, како и да се обвинат хомосексуалните мажи за ширење на болеста на општата популација, поради нивната изопаченост и начин на живеење од висок ризик.
Јавноста внимателно е хипнотизирана од страна на медиумите, дека само црнците, хомосексуалците и африкаските зелени мајмуни се одговорни за предизвикување на AIDS. Овие политички „коректни“ и научно „исправни факти“ се прифатени од страна на голем број на луѓе, без прашања.
Уште колу луѓе треба да умрат од ХИВ, пред луѓето да проговорат против овој таен геноцид и очигледна поврзаност со експрименталните вакцини и воведување на смртоносен вирус во „селективната“ популација…?
Извор – вести нет
