Двајца ендокринолози во Еквадор дошле до откриетие кое може да го промени текот на медицината и да донесе до пронаоѓање на лекот за рак.
Научниците Арлан Розенблум од САД и Хаиме Гевара-Агире од Еквадор ги проучувале луѓето со џуџестиот раст кои боледуваат од Лароновиот синдром. Сознанието било дека од 99-те нивни пациенти со овој синдром – ниту еден не умрел од рак или од дијабетес.
Затоа, Розенблум и Гевара-Агире веруваат дека во нивниот генетски код се крие лекот против сите болести.
За разлика од останатите пациенти со низок раст кои имаат недостаток на хормонот за растење, џуџуњата со Лароновиот синдром го лачат овој хормон и премногу и телото не може да го обработи.
во 1988 Розенблум отишол во главниот град на еквадор да им помогне на луѓето со низок раст и тогаш за прв пат се сретнал со заболените со Лароновиот сидром, нашол 2 сестри (на возраст од 6 и 8 години) и кои дури и за луѓето со низок раст биле премногу ниски – ги испитувал и открил дека го имаат Лароновиот синдром.
Во истражувањата му се приклучил и Гевара-Агире но нивните понатамошни истражувања морале да сопрат бидејќи неможеле да најдат финансиер. Дури 10 години подоцна биохемичарот Валтер Лонг им помогнал и дал средства за 5 годишни истражувања. Се истражувало здравјето на пациентите со Лароновиот синдром и нивните здрави роднини.
Истражувањето покажало дека од 1000 нивни роднини кои го немале Лароновиот синдром, секој 5 ти умирал од рак. Додека кај оние кои боледувале од синдромот од рак заболем само 1 – и тој се излечил.
Лароновиот синдром го открил израелскиот ендокринолог Зви Ларон, по кој заболувањето и го добило името. Тој, со болеста се сретнал во 50-тите години од минатиот век, кај деца од едно еврејско семејство во Јемен. Натамошни генетски истражувања покажале дека сите луѓе со Лароновиот синдром потекнуваат од истиот предок.
