Се наметнуваа прашањата зошто Јапонија го нападна САД наместо да ја нападне Русија, зошто Хитлер не ги освои нафтените полиња на Русија и Блискиот исток кога имаше можност, зошто шестата армија не смеела да се повлече од Стаљинград. Одговорот на тие прашања е чист како солза: војната беше наместена.
Зошто Хитлер, архинепријателот на еврејски банки, се преправаше дека не знае дека Ротшилди ја контролираат Англија и Америка , иако за тоа сите знаеле. Логично би било во тој случај Англија прв да биде нападната пред Русија.
Книгата на Грег Халет со име „Хитлер бил британски агент“ од 2005 година претставува теорија според која окултните магови сакале да го поробат светот и воспостават единствена светска власт.
Тврдењето на Халет дека Хитлер бил британски агент е засновано на сведочењето на тајната мрежа на пензионирани агенти. Иако нема документирани докази, Халет претставува поприлично логични претпоставки. Адолф Хитлер бил во Англија од 1912 до 1913 годиа, што го навела неговата снаа во својата книга „Мемоарите на Бриџит Хитлер“ од 1979 година. Историчарите и биографите потполно го игнорирале овој факт.
Халет навел дека Хитлер од февруари до ноември 1912 година бил обучуван во Британска воена школа за психолошки операции во Тависток во Девон и во Ирска. „На воените машини им е потребна војна, а тоа значи дека им се потребни и добро обучени двојни агенти кои ќе бидат нивни марионети“, напишал Халет.
Снаата на Хитлер навела дека тој изгледал потполно поинаку кога прв пат бил во посета на нејзино семејство од тоа како изгледал по некое време поминато во Англија. „Ми делуваше болно, постојано читаше, но не книги туку некакви памфлети на германски јазик. Не знам што пишуваше во нив ниту од каде ги набавуваше“, напишала таа. Халет тврди дека тоа биле упатства за обука од Тависток.
Кога Халет вели дека Хитлер бил британски агент, тој всушност мисли дека тој работел за Илуминатите, масонски култ на супер богати банкари кои контролираат преплеткана мрежа на картели, а чие седиште е во Лондон.
Теориите на Халет би можеле да ги објаснат многумина неочекувани настани во Втората светска војна. На пример, зошто Хитлер дозволил 335 000 сојузнички војници да избегаат во Данкирк?
Нацистичкиот триумф во февруари 1940 година беше како завршница на првата рунда. Илуминатите не планирале да го завршат мечот толку бргу, ниту па да ги пуштат нацистите да победат.
Во лето 1940 година, кога нацистите ја контролираа Европа и кога Велика Британија беше во проблеми, шефот на нацистичката информативна служба Абвер, адмирал Вилхелм Канарис, му кажал на романскиот министер за надворешни работи, Микаел Струџ, да остане неутрален поради тоа што Англика „треба да ја добие војната“. Тој истото му го порача и шпанскиот диктатор Франко.
Теоријата на Халет исто така може да објасни зошто Хитлер, архинепријателот на еврејските банки, се преправаше дека не знае дека Ротшилди ја контролираат Англија и Америка, кога сите тоа го знаеле.
Хипотезата на Халет објаснува:
1)Зошто Хитлер можел да се прошири на Рајнска област без страв од последици
2)Зошто нацистичката воена машина била финансирана од страна на Банка на Англија.
3)Зошто Хитлер не го затвори Медитеранот кај Гибралтар и зошто шпанскиот диктатот Франко останал неутрален, иако веќе имал долг кон фашистите бидејќи му помогнал да ја добие граѓанската војна
4)Зошто штабот И.Г. Фарбен во Франкфурт никогаш не бил бомбардиран. Тој стана штаб на ЦИА .
5)Зошто Банка на Англија го награди Хитлер за освојувањето на Прага така што му ги дала чешките златни резерви кои се наоѓале во Лондон.
Сето тоа објаснува зошто Хитлер се водел со расна политика наместо да се потруди да ја добие војната. Можел да уклучи милион Словени (и уште повеќе Евреи) за да ја совлада Русија. Наместо тоа, тој се впушти во борба која не можеше да ја добие.
Се наметнуваа прашањата зошто Јапонија го нападна САД наместо да ја нападне Русија, зошто Хитлер не ги освои нафтените полиња на Русија и Блискиот исток кога имаше можност, зошто шестата армија не смеела да се повлече од Стаљинград. Одговор на тие прашања е јасен како ден: војната беше наместена.
