Ова видео со молскавична брзина се рашири низ интернетот, а на кое ќе слушнете шокантен разговор на медицинско лице кое врши абортуси над дозволената легална граница.
Тајни агенти доброволно се вклучија во овој проект и ја обелоденија индустријата која работи со доцен абортус.
На Фејсбук и Јутјуб ова видео го погледнаа милиони гледачи, а било споделено околу 50.000 пати.
Видеото наречено „Што е човечно“ детално ја прикажува волјата на нелегални извршувачи на абортус кои брутално ги колат бебињата кои веќе може да преживеат и надвор од матката, а ја обелоденува насилната и нечовечна природа на процедурите за абортус во поодмината бременост кои секојдневно се извршуваат.
Погледнете го видеото, а под него може да го прочитате целосниот разговор меѓу докторите и пациентите.
Д-р Кархарт: Според мене, животот започнува кога мајката ќе мисли дека почнува, не кога другите мислат дека почнува. За некои жени, тоа е и пред да зачнат. За други жени, никогаш. Дури ни по породувањето. Тоа е проблем, не бебе.
Пациентка: Дали во моментов ги има сите органи? Дали е развиено?
Д- Лора Мерсер: Не е целосно развиено, дури не ни личи на бебе. Си има органи, како и сите ние, но не е развиено.
Пациентка: Има ли лице?
Д-р Мерсер: Така некако. Нешто што ќе се развие во лице. Ти има тоа логика? Не сакам да се измачуваш.
Советничка: Во 27 недела сте, во 6 месец од бременоста.
Пациентка: Дали се смета за бебе?
Советничка: Што сметате Вие за бебе? Тоа е фетус. Медицински, се нарекува бебе откако ќе се роди. Додека трае гестацискиот период, тоа е фетус. Зависи што сметате Вие за бебе, како гледате на тоа.
Пациентка: А си ги има ли сите делови?
Советничка: Да. Развиено е. А дали може само да преживее?
Пациентка: Да, размислував на тоа.
Советничка: Би имало тешкотии и би му требала помош. Последно нешто што се развива се белите дробови. Веројатно би имало проблем со дишењето и би му требала помош од инкубатор. Веројатно би поминало одредено време во болница пред да си оди дома.
Пациентка: А би можело ли тоа да се случи?
Советничка: Денес? Не, тоа моментално не би се случило. Не би преживеало.
Пациентка: Не би можело да преживее?
Советничка: Не, во никој случај.
Пациентка: Значи би родила мртво бебе.
Советничка: Да, мртвородено.
Пациентка: А што значи тоа мртвородено?
Советничка: Тоа е бебе кое се родило мртво.
Докторка: Не може да се изврши терминација откако ќе се извади надвор од телото. Мора да се реанимира и да се испрати во болница. Таков е законот.
Пациентка: Во ред.
Докторка: Затоа терминацијата се врши додека е внатре. Потоа се прекинува бременоста.
Пациентка: Значи го убива додека е внатре.
Докторка: Не го користиме зборот „убива“.
Пациентка: Во ред, во ред. Терминација. Така велите? Во ред.
Докторка: Тоа е она што се случува. Зависи кој зборува. Зависи како гледате на концептот живот. Кога бременоста е под 24 недели, може да се направи терминација. Ако е над 24 недели, според законот во Њујорк не може да се направи терминација.
Д-р Мерсер: Втор чекор е инјекција, која се става преку стомакот. Тоа го сопира срцето на фетусот. Доколку се роди бебето, нема да има движења, нема да има ништо.
Пациентка: Во ред.
Пријателка на пациентката: Значи ни гарантирате дека ќе биде во ред?
Д-р Мерсер: Да, индуцираме терминација.
Пациентка: Што значи тоа?
Д-р Мерсер: Смрт. Потоа со помош на вшмукување и инструменти ги вадиме деловите.
Пациентка: Во ред.
Д-р Мерсер: Ви објаснив малку пографички од обично.
Пациентка: А бебето?
Д-р Кархарт: Ќе излезе. Ќе се собере и ќе излезе затоа што не е живо.
Пациентка: Како ќе се собере?
Д-р Кархарт: Ќе стане меко, како кашесто. И ќе излезе.
Пациентка: Поради што станува бебето кашесто?
Д-р Кархарт: Затоа што не е живо 2-3 дена.
Пациентка: Значи во мене ќе имам мртво бебе?
Д-р Кархарт: Да, 3 дена.
Пациентка: Нема да почне да се распаѓа?
Д-р Кархарт: Не.
Пациентка: Во ред.
Д-р Кархарт: Како кога ставате месо во експрес лонец. Не се распаѓа, но станува помеко. Нема да се инфицира.
Пациентка: Во ред. Значи мртвото бебе во мене е како месо во експрес лонец.
Д-р Кархарт: Да, така некако.
Пациентка: А како го разделувате? Имате алати?
Д-р Кархарт: Слични на чекан, дупчалка…
Пациентка: Сфаќам. Во ред.
Д-р Кархарт: Постојат инструменти за тоа. Би имал повеќе среќа да застанам пред воз, да ме удри и да преживеам отколку што би имало бебето.
Советничка: Инјекцијата влегува директно во мембраната. Ако е свртено со задникот, ќе влезе во задникот. Ако е свртено со главата, ќе влезе во главата.
Пациентка: Ќе го почувствува ли тоа?
Советничка: Не сум сигурна. Не верувам. Не знам дали е доволно развиено за да го почувствува тоа. (ЗАБЕЛЕШКА: Рецепторите за болка, таламусот, ‘рбетниот столб и мозочното стебло се целосно развиени до 20 недела од бременоста)
Пациентка: Во ред.
Советничка: Но можеби ќе почувствува. Ти пречи ли таа помисла?
Пациентка: Малку. А Вам?
Советничка: Јас сметам дека процедурата треба да се случи, дека е најбезбедно и најхумано да се направи така.
Д-р Ландау: Тоа е како секоја инјекција. Како вакцина.
Пациентка: Како вакцина? Во ред.
Д-р Ландау: Да. Но не како кога ние одиме на вакцина. Тоа чувство на вознемиреност го нема кај него. Мислам дека тоа ни помага да ни биде малку попријатно.
Пациентка: Да, што знаеме дека не е…
Д-р Ландау: Да, тоа не е во иста положба како што би биле ние.
Пациентка: Во ред.
Д-р Ландау: Треба да помине добар дел од животот за да дојде до чувството на загриженост што го имаме ние.
Kurir.mk
